Η δυτική ζωφόρος εικονίζει την προετοιμασία της πομπής των ιππέων στον Κεραμεικό. Λίθοι με ήρεμες σκηνές παρεμβάλλονται ανάμεσα σε λίθους με σκηνές δράσης. Οι μορφές των ιππέων είναι ντυμένες με μεγάλη ποικιλία ενδυμάτων, τα οποία θεωρήθηκαν από μερικούς μελετητές αντιπροσωπευτικά των 10 ή των 4 φυλών της Αττικής. Τα όπλα και τα εξαρτήματα της ιπποσκευής των αλόγων ήταν πρόσθετα χάλκινα.

Σώζεται εν μέρει στο Μουσείο Ακροπόλεως, εν μέρει στο Βρετανικό Μουσείο. Η απεικόνιση των σκηνών αρχίζει από τη βορειοδυτική γωνία του οπισθονάου σαν συνέχεια της πομπής που έχει αρχίσει στη δυτική πλευρά, με δράση που εξελίσσεται σταδιακά από πιο ήρεμη, και επιταχυνόμενη φθάνει στον καλπασμό. Τα επιμέρους τμήματα, παρά το ότι μπορεί να έλαβαν χώρα σε διαφορετικό χρόνο ή τόπο, αποτελούν δρώμενα της εορτής των Παναθηναίων.

Η διατήρηση αυτής της πλευράς της ζωφόρου είναι αποσπασματική και με ισχυρή φθορά της γλυπτής επιφάνειάς της, λόγω της μεγάλης καταστροφής που προκάλεσε στον Παρθενώνα η έκρηξη του 1687. Έτσι από τον λίθο XX και πέρα αμφισβητείται η σειρά των λίθων. Ωστόσο, με βάση τα σχέδια του J. Carrey, πολλά ελλείποντα τμήματα μπορούν να αναπαρασταθούν και να τους αποδοθούν ορισμένα θραύσματα.

Αποτελείται από εννέα λίθους που είναι πολύ μεγαλύτεροι σε μήκος από των άλλων πλευρών. Οι λίθοι και τα θραύσματα που σώζονται βρίσκονται διασκορπισμένα σε διάφορα μουσεία. Στην ανατολική ζωφόρο παρατηρείται κάποια συμμετρία στη σύνθεση, καθώς καταλήγουν εδώ οι πομπές των δύο πλευρών. με αποκορύφωμα την σκηνή παράδοσης του πέπλου.